Suç ve Ceza (ÖZET)

Konu

Romanın konusu çağdaş Rusya dir. Kahraman çağdaştır, o yılların bütün
acılarını, yaralarını içinde taşıyan genç bir öğrencidir Raskalnikov
fakir ve iyi niyetli bir üniversite öğrencisidir. Maddi imkansızlıklar
sonucu eğitimi bırakmak zorunda kalmış, kirasını bile doğru dürüst
ödeyemediği pis ve köhne bir odada yaşamaya mecbur olmuştur. Maddi
olarak çok sıkıştığı anlarda, para edebilecek eşyalarını rehin
bıraktığı faizci bir yaşlı kadın vardır. Kadın kötüdür, kadın
faizcidir, kadın, insanların zor durumda kalmalarından yararlanan bir
insandır.Tabii bu fikirler Raskalnikov’u suça iten bahanelerdir…


Raskalnikov kadını öldürecek, paralarını alacak, öğrenimini tamamlayıp topluma faydalı bir insan olacaktır. Günlerce kafasında ölçer biçer. Muhakkak ki topluma faydalı bir Raskalnikov, faizci bir kadından çok daha iyidir diye düşünür ve kadını öldürür.Kitap Raskalnikov’un vicdan
muhasebesiyle devam eder. Raskalnikov’un kendi için yaşama tutkusu onu iç dünyasında yüceleştirir ve hak, hukuk kavramlarının tamamını alt üst ederek çözümlemelerde bulunur. Fakat tasarladıkları altında boğulur ve tüm psikolojisi çöker. Kitap boyunca olayları Raskalnikov’un gözüyle
görüyor,

Istırabı onunla yaşıyorsunuz. Kitabın diğer bir
özelliği de, kominizm’in yayıldığı bir dönemde ve yerde, kahramanların
dine yönelmesi. Yazar; özellikle en günahkar görülen karakterleri
(Sonya ve Raskalnikov) inanca yöneltmiştir. Kimlikler değil, kişilikler
önemlidir mesajı da verilmek istenmiştir. Suç Nedir? Ceza Nedir? Amaca
ulaşmak için her yol mubah mıdır? Raskalnikov haklı mı? Asıl suçlu kim?
Raskalnikov mu? Toplum mu? Tefeci kadın mı? gibi soruları düşündüren
yazar her okurun kendisine göre,inançlarına,hayata bakış açısına göre
yorumlayabileceği,fikir edineceği bir uslup takip etmiştir.

Özet

Dört aydır evin kirasını verememişti. Evin sahibi onu mahkemeye verecekti.
Uzun süreden beri hasta olmasına rağmen yaşlı Teteri kadının evine
gidebilirdi. Daha önceki yüksüğe 1.5 Ruble veren kadın yeni getirdiği
saate baktı ve “1.5 Ruble” dedi. Raskonikov kabul etmek zorundaydı
çünkü kata çıkana kadar kimseyle karşılaşmamıştı. Yaşlı kadın, kız
kardeşi ile beraber kalıyordu evde. Çok zengin olmasına rağmen, kız
kardeşi hiç miras bırakmayacaktı. Kız kardeşini çoğu zaman döver, onun
her işini takip etmesi gerektiğini düşünürdü.

Raskolnikov 1.5 Rubleyi aldı ve dışarı çıkıp bir meyhaneye gitti. Marmeladov yan masada
oturuyor olmasına rağmen taşınıp sohbet etmekten kendini almamıştı.
Marmeladov eşini çok seviyordu ve üç çocuğunu da; ama çok içyordu. O
kadar ki ailenin geçimi için Sonya fahişelik yapmak zorunda kalmıştı.
“Ne kadar fedakar bir kız bu Sonya” diye düşünmekten kendini almamıştı.
Raskolnikov Marmeladov ‘un evine gittiklerinde eşi haykırışla onları
yumruklamaya başladı. Hep içiyordu ve evdeki 20 Rubleyi götürüp içkiye
vermişti. Marmeladov Raskolnikov cebindeki 50 Kapik’i oraya bırakarak
uzaklaştı. Eve geldi, yorgundu. Nastasya bir mektup getirdi.
Raskolnikov heyecanla okumaya başladı mektubu. Annesinden gelmişti
mektup. Annesi kız kardeşi Dunya’dan bahsediyordu. Dunya, Luzhin adında
çift memurluğu olan 45 yaşındaki biriyle evlenecekti. Hem Luzhin
onların eşyalarıyla beraber Petersbur’ga gelmesi için yardım edecek,
gelmelerini sağlayacaktı. Annesi, 60 mil ötedeki tren yoluna gitmek
için bir araba ayarladığını, trende ise 3 ncü sınıfta güzel bir
yolculuk yaptıktan sonra Petersburg’a gideceklerini ve onu çok
özlediğini yazıyordu.

Raskolnikov “Bu evlilik olmayacak” diye
düşündü. Dışarı çıktı ve birkaç saat dolaştıktan sonra yorgun düşüp bir
yerde uyukladı. Kötü bir rüya gördükten sonra uyandı. Eve gitti. Saat
7’ye yaklaşıyordu. Saat uygundu. Aşağıdaki baltayı alacak kimseye
gözükmeden yaşlı tefeci kadının evine gitti. İçeri girerken onu kimse
görmemişti. 2 nci katta boya yapan adamlarda onu yukarı çıkarken
görmemişlerdi.

Tefeci kadının evine girdi ve ona bir kültablası
uzattı. Kadın kültablasına bakarken baltayı kafasına indirmişti.
Kadının ölü bedeni yerde yatıyordu. İçeri daldı ve dolaptan sadece
rehin verilmiş, birkaç parça altını cebine aldı. Yaşlı kadının kız
kardeşiyle içeride karşılaştı. Kızın şaşkın bakışları altında baltayla
onu da öldürdü. Doğrusu bir kişinin toplumdaki binlerce kişinin refahı
ve mutluluğu için ölmesinin bir zararı yoktu. Üstelik bu tefeci kadın
çok kötü biriydi. Kapıda birkaç kişi kapıyı vuruyorlardı. Hiç evden
çıkmayan tefeci kadının, çıkacağı tutmuştu. Raskolnikov titriyor,
dışarı çıkıp her şeyi itiraf etmek istiyordu ama yapmadı.
Dışardakilerden biri kapının içeriden sürgülü olduğunu fark etti. Yaşlı
kadına bir şey olduğunun farkına vardılar. İki kişi Kapıcıyı çağırmak
için aşağı indi. Bu kaçmak için tam fırsattı, Raskolnikov kapıyı açtı,
hızla merdivenlerden inmeye başladı, aşağıdan gürültü gelmeye
başlayınca Raskolnikov boyacıların dairesinin kapısının arkasına
saklandı ve kapıcı ile üç adam yukarı çıkınca o da dışarı çıkıp değişik
bir yoldan eve gitti. Baltayı aldığı yere bıraktı. Çok korkmuştu ve
titriyordu. Aldığı mücevherleri ve kıymetli takıları dışarıda bir yerde
saklamayı ihmal etmedi.

“2 gün geçti hala uyanmadı” diye
düşünüyordu Üniversite arkadaşı Razumikin. Doktor Zozimov hastalığı
atıp kendisine geleceğini söylüyordu. Ama Raskolnikov uyanınca
arkadaşını ve doktoru isteksiz bir vaziyette evden kovdu ve dışarı
gidip bir bara oturdu. Eski gazeteleri okurken yanına gelen bir polis
memuru melenkolik ve deli bir ruh haliyle cinayetten bahsedip, üstü
kapalı her şeyi anlattı. Korktuğunu, endişelendiğini hiç hissettirmedi.

Ertesi gün eve geldiğinde annesi ve kız kardeşi Dünya’ nın kendisini
beklediklerini gördü. Çocuğun halini gören anne şaşkınlıkla titriyordu.
Onu ertesi gün bay Luzbinin geleceği görüşmeye çağırırken korkmuştu.
Ertesi gün bay Luzbin onları ziyaret etttiğinde, Raskolnikov haklı
çıkmanın gururu ile gülüyordu. Bay Luzbin kız kardeşi çok aşağılamış,
onların fakir bir aile olduğunu değerlendirerek fazla istekte bulununca
evden kovulmuştu. Hemen ardından Raskolnikov “elveda” diyerek evden
ayrıldı. İnanamıyordum. Annesi oğlunun bu tavırla doğrusu ağlamaktan
başka yapacak bir şeyleri yoktu. Raskolnikov melenkolik halde evi
terkederken her nasılsa arkadaşı Ramuskin’e onları emanet etmeyi de
ihmal etmemişti.

Bay Marmeledov’un cenazesi için evine
gittiğinde Sonya’da oradaydı Sonya’ya karşı inanılmaz bir his
içindeydi. Ailesi için Sonya’nın yaptığı fedekarlık onun gözlerini
büyülemişti. Birkaç gün boyunca Sonya’yı düşündü ve fırsat buldukça
onunla konuşmaya çalışarak geçirdi vaktini.

Polis memuru
porifiri Raskolnikov’un (Mihailovis adında genç biri cinayeti
işlediğini itiraf etmiş olmasına rağmen) cinayet işlediğini biliyor ve
onun psikolojik durumunu bildiği için, itiraf etmesi için onu
sıkıştırıyor ama tutuklamayacağını söylüyordu. Cinayeti işlediğini
Sonya’ya itiraf etmişti. Sonya’da Raskolnikov’a “gidip teslim olmasını,
yere kapanıp Allah’tan ve insanlardan özür dilemesini” istiyordu.

Sonuç olarak Raskolnikov vicdanının verdiği acıya dayanamayıp suçunu polise
itiraf etti. 1.5 yıldır Sibirya’daydı Raskolnikov. Petersburg’ a,
Razumukin ve kardeşi Dunya evlenmişlerdi. Mahkeme Raskolnikov’un iyi
hali, parayı kullanmadığı, daha önceki yaşamında verimli bir üniversite
öğrenimi yaptığı, fedakar kişiliği ve kendi kendine teslim olmasından
dolayı, çok az bir cezayla 8 yıl kürek mahkumiyetine çarptırıldı.
Raskolnikov’u Sonya her gün ziyaret ediyordu. Sibirya da ailesi ile
sürekli mektuplaşan Sonya, Ramuzkin ve Dunya’nın tek haber kaynağıydı.
Raskolnikov,Sonya’nın sevgisi ile hayata bağlandı ve geleceğin
planlarını beraber hayal etmeye başladılar.

Şahıslar ve Olaylar

Cinayet işleyebilen, buna rağmen cebindeki son parasını muhtaç bir genç kıza
veren, sevmediği halde sırf iyi niyetli diye ev sahibesinin hastalıklı
ve çirkin kızıyla evlenmeye razı olan, en sevdiği dostuna ve ailesine
ters davrandığı halde, tanımadığı zavallı insanlara tereddüt etmeden
iyilik eden Raskalnikov. İyi niyetli bir anne ve kızkardeş. Maddi
durumu iyi fakat fırsatçı bir enişte adayı. Hayatını fahişelikle
kazanmak zorunda olan iyi niyetli bir genç kız; Sonya. Asil ve zengin
bir asker kızı iken, yoksul düşen ve yoksulluk içinde ölen İvanovna…